Een reis door de tijd.

Wat zit er toch in hun backpacks dacht ik nieuwsgierig toen ze struikelend, hun tassen achter zich slepend een weg baanden door de mensen menigte aan het busstation. In de drie daaropvolgende dagen tijdens de trip werd duidelijk dat dit niet de enige gelijkenis is die ze gemeen hebben met hun Belgische vrouwelijke genoten. Hun onverwoestbare koopdrang naar prullaria, het plunderen van een chocoladewinkel, hun wisselende stemmingen... maar ach wat zijn ze toch zo lief meneer, mijn goed van de tongriem gesneden Hollandse Harem (11 vrouwen!!! en ook hier volgen foto´s van gasten).
Na een nachtelijke busreis van 12 uur die ik wederom al slapend doorbracht kwam een eerste straal zonlicht vol vonkende stoffen door de bus vallen. De muffe geur was mijn tweede waarneming die kille ochtend. Alsof we in de teletijdsmachiene van professorBarabas staptten bezochten we achtereenvolgens:
(zip-zoef) EEN MIJN in Potosi: Heden tellen de mijnen meer gaten dan de luchtigste kaas na eeuwen van exploitatie door de Spanjaarden, voldoende om een tweebaansweg tot Madrid met zilver te plaveren en tevens een genoicide aan te richten van 7 miljoen Aymara´s, Quechua`s en zwarten mijnwerkers. De coöperatieven zoeken nu naar de laatse kruimels van allerlei tweederangs ertsen. In hachelijke toestanden met slechts een hamer, bijtel en enkele dynamietstaven in de hand leveren de mijnwerkers (inclusief kinderen) , al kauwend op coabladeren om de honger af te leiden, dagelijks een strijd om te overleven. Gebukt met 30 tot 40 kg erts op hun rug in een hitte zonder ventilatie en voortdurend stof, asbest, salpeter, ... inademend. Surrealistische barre werkomstandigheden. Een live-uitzending van Zola´s Germinal en dit bij de start van de 21ste-eeuw. Overbodig te zeggen dat je een hart van steen moet hebben om deze onrechtvaardigheid te negeren.
(zip-zoef) naar het museum "Casa de la moneda" over de eerste geslagen zilveren munten in de wereld met een gids die het verveelende stemgeluid had van de hypnotische kracht van een slangenbezweerder en tevens was aangetast door de roest van de routine.
(zip-zoef) naar de verbijsterende werelds grootse paleontologische site "Cal Orcko" van dinosaurische voetafdrukken (meer dan 5000 sporen van 320 verschillende soorten volgens de brochure). Het Jurassic Park van Bolivia. Fantastisch, tot je hoort dat door erosie en gebrek aan financiële middelen dit wonder van de Boliviaanse natuur misschien binnen enkele decenia verdwenen zal zijn. Onvoorstelbaar, maar ook dat is Bolivia.
(zif-zoef) naar de verleidelijke magie van de prachtige en charmante koloniale witte stad Sucre met zijn houten balkons en pannendaken. Een juweeltje van Latijns-Amerikaanse barok uit de Spaanse gouden eeuw. Magnifiek, ondanks de asgrijze motregen, laaghangende bewolking en nevelslierten die opstegen uit de diepte.
(zif-zoef) naar het in de tijd blijven stille staan afgelegen dorpje "Tarabuco", het paradijs voor mijn shoppende harem met zijn pittoreske levensstijl, traditionele kleurrijke klederdracht en artisanale textielmarkt doch op toeristen uitgekookte verkoopsters.
(zif-zoef) terug naar de turbulente chaos van het wespennest La Paz met de straatkinderen die uit de mond van een gringo moeten horen hoe mooi hun land wel is. Jammerlijk genoeg ook veel ellende en bedelaars.

Ook de projecten lopen als een sneltrein. Daarover bericht ik jullie de volgende maal. Nog zoveel plannen en ideeën dat ik me al luidop afvraag of een jaartje wel genoeg zal zijn!!!